Togo had gevraagd om de wedstrijd te verzetten omdat ze geen ploeg compleet zouden krijgen op de afgesproken dag. We gingen akkoord met een week eerder spelen. Omdat het niet in het FM stond en natuurlijk ook niet in het Magazine blijkt er – ondanks een duidelijke app van onze teamouder – wat onduidelijkheid over de dag en het tijdstip van vertrek. Gelukkig komt het uiteindelijk allemaal goed en staan we een paar minuten voor aanvang van de wedstrijd op het nieuwe veld van Togo dat die dag officieel geopend zal worden….
Nog wat onwennig wordt het scorebord in gebruik genomen en dan kan de wedstrijd beginnen …. De zon schijnt en aan de kant alleen maar enthousiast publiek. Pauline helpt mee met coachen wat heel fijn is zodat we allebei een vak voor onze rekening kunnen nemen. We zijn zowel in het veld als aan de kant een goed team. Er wordt in het begin nog wat zoekend gespeeld. Mylène krijgt een strafworp mee en BAM raak! 0 – 1. Yes! Togo D3, dat nog pijn in de nek heeft van de kampioenmedailles van afgelopen zaalseizoen, moet zichtbaar even schakelen. Maar niet voor lang. Ze maken er 1 – 1 van. Onze verdediging onderschept fanatiek en zo krijgt onze aanval veel de bal … We wisselen van vak. Nina scoort 1 – 2! Super! We krijgen twee strafworpen mee, die we allebei missen. Helaas. Maar Isabella maakt 1 – 3! Fantastisch! En even later Christophe 1 – 4! Wat een geweldige aanval! We hadden nog meer kunnen scoren maar die ballen gingen er niet in.
Euforisch gaan we de rust in. “Maar jongens we moeten nog een halve wedstrijd! Hou dit spel vast! Het gaat lukken!” We drinken mierzoete siroop en dansen op de inschiet-muziek van Togo 2 die na ons mag spelen.
De aanval scoort niet en we missen ook nog een strafworp. Togo scoort wel en als we wisselen van vak staat het 2 – 4. Nog twaalfenhalve minuut spelen. Daarin kan veel gebeuren. Togo stelt zijn beste spelers op. Wij blijven ons spel spelen maar kunnen niet voorkomen dat Togo er twee scoort en gelijk komt. “Jongens, meiden wat maken jullie het spannend!”
Ondanks de fantastische training van afgelopen dinsdag. We gaan er voor. Vechten om de bal en dan …. jaaaa zonder (weer) de korf te raken schiet Nina van afstand raaaaaaakKKKKKK! Yes yes yes! Super. Wat een spanning. Want Togo wil ook scoren. Gelukkig kan ik de tijd op het scorebord zien en tellen we de seconden af … de scheidsrechter laat ivm veterstrik-tijd de wedstrijd 30 seconden langer duren… Maar we weten de bal in ons bezit te houden en – in tegenstelling tot de verwachting die in het Swift Magazine staat: winnen we deze wedstrijd!!!!! We bedanken de scheidsrechter voor het fluiten, de tegenstanders en het publiek en doen dan onze na-jel met z’n allen! Even de spanning uit onze lichamen schreeuwen! Na twee wedstrijden gespeeld te hebben, staan we ongeslagen bovenaan!