De voorjaarsvakantie heeft ons goed gedaan. We zijn ruim op tijd aanwezig en schieten samen in. In het materialenhok overleggen we de komende wedstrijd en blikken terug op de uitwedstrijd tegen Luctor waar wij steeds voor hebben gestaan maar uiteindelijk net verloren met 7 – 5. Isabella speelt weer een hele wedstrijd en Loïs is nog in de sneeuw. We zijn dus precies met 8 spelers.

We beginnen met Christophe, Aram, Nina en Isabella in de aanval. Ze spelen goed samen en Nina heeft een paar mooie kansen. Tijn, Anne-Sophie, Esmee en Mylène verdedigen goed en zorgen er voor dat er geen doelpunt door Luctor wordt gemaakt. Als we wisselen van vak staat het 0 – 0. De aanval komt goed op gang en als Tijn een bal krijgt en schiet, is het raak! YES!!! Schitterend! Maar daar blijft het niet bij, Tijn scoort nog een keer! Het voorstaan werkt aan alle kanten positief aan de zijde van Swift. Aram springt er tussen in de verdediging en omdat de bal vaak wordt onderschept, hebben we vaak de bal in onze aanval. Wat Tijn deze morgen in zijn yoghurt heeft gedaan weet ik niet, maar bam – bam – hij scoort nog 2 keer en het staat 4 – 0.
In de rust willen onze bezwete enthousiaste lichamen graag verder met de wedstrijd. We zitten er net zo lekker in en moeten deze flow niet kwijt raken … We drinken water en gaan dan weer het veld op.
Christophe krijgt een strafworp mee, neemt hem bovenhands en mist … Maar als hij even later weer een strafworp mee krijgt en deze wel onderhands neemt, is het raak! Yes!! En even later scoort ook zijn tweelingzus Isabella! Super! De verdediging – niet onbelangrijk – zit zo bovenop Luctor dat zij geen mogelijkheid hebben om te scoren. Esmee verdedigt goed voor en als Luctor op de korf schiet, gaat het mis. Wat fijn dat het geluk nu ook een keer aan onze kant ligt! We wisselen van vak. Tijn neemt een doorloopbal en – het spul in zijn yoghurt blijkt nog niet uitgewerkt want – hij scoort weer! 7 – 0. Geweldig!

Nina onderschept fanatiek in de verdediging en weet de bal soepel met haar vakgenoten naar de aanval te brengen. We gaan wat rommeliger spelen ook omdat Luctor natuurlijk niet kan voorstellen dat ze niet kunnen scoren tegen de ploeg die helemaal onderaan staat in deze competitie. Maar we blijven scherp en fel in onze verdediging en zo gebeurt eindelijk wat we zeker verdienen in deze zaalcompetitie: we winnen met 7 – 0!!! Geen enkel tegendoelpunt! Complimenten voor de aanval maar zeer zeker ook voor iedereen in de verdediging! We hebben het samen gedaan en verdiend! We bedanken scheidsrechter Anne voor het goede fluiten, Luctor voor de “leuke” wedstrijd en strijken dan neer tussen onze trouwe supporters. Een soort kampioensgevoel overvalt ons (in ieder geval mij). En “Tinus” de coach van de tegenpartij wil best een foto van dit feestelijk tafereel trekken. Volgende week spelen we onze laatste zaalwedstrijd tegen Seolto die bovenaan staat en waarschijnlijk kampioen wordt. Maar dat maakt niet uit. Wij genieten vandaag van onze overwinning!