Als we om acht uur naar Goes rijden, zien we de lucht oranje kleuren door de opkomende zon. Het belooft een mooie dag te worden… In het Omnium is het nog een stille bedoeling. De kantine is dicht dus onze supporters, dat weer in grote getale is mee gekomen, kan nog geen koffie halen. Helemaal achterin het complex, in hal 1, moeten we onze wedstrijd tegen de koploper Blauw Wit spelen.

We schieten enthousiast in en bedenken allemaal leuke tactiekjes. Iedereen weet de korf te vinden dus vol goede moed beginnen we aan de wedstrijd. De eerste helft heeft de aanval, die bestaat uit Loïs, Christophe, Aram en Tijn, een paar mooie kansen die helaas niet worden afgemaakt. Omdat we “niet zuinig zijn met de bal” raken we de bal vaak kwijt. De verdediging met Nina, Mylène, Esmee en Anne-Sophie zit er goed boven op en zodoende is het 0 – 0 als we wisselen van vak. Anne-Sophie maakt een mooie doorloopbal die ze bovenhands neemt en mist. Helaas… Als ze zelf voor steun staat, krijgen de andere meiden het niet voor elkaar om langs hun dame te lopen voor een doorloopbal. Aan de andere kant rollen in de laatste minuten van de eerste helft 4 ballen door de korf…. We gaan de rust in met 4 – 0.
“Het laatste doelpunt telt niet want de scheids zei: “geef de bal aan Loïs” “… “ja, dat zei de scheids en toen pakte iemand van Blauw Wit de bal en die gooide hem zomaar in de korf”… “echt waar” … “maar die scheids zegt toch geen namen van spelers? Die gebruikt namen van teams” … “nee, echt waar. Hij zei Loïs.” Om de gemoederen wat gerust te stellen, besluiten we het te vragen aan de scheidsrechter. Die inderdaad geen Loïs heeft gezegd maar “Blauw Wit” en daarna, vervolgde hij, waren jullie helemaal niet meer aan het opletten en scoorde Blauw Wit ….
Anne-Sophie en Loïs ruilen van kant zodoende speelt Anne-Sophie weer in de aanval. Ze staat goed voor steun en daar maakt Tijn gebruik van. Eindelijk wordt een van zijn vele schoten op de korf beloond met een raak schot! Super!! Ook Aram laat zien dat hij van ver kan schieten maar helaas kaatst de bal uit de korf.
Het valt me op dat iedereen actief probeert de bal te onderscheppen. Niet dat we daardoor altijd de bal behouden maar het stoort onze tegenstander wel. Mylène neemt verschillende keren over en voorkomt zo dat er gescoord wordt. We wisselen van vak. Het staat 6 – 1. Er wordt aardig rond gespeeld in de aanval en op eens staat Loïs vrij, realiseert ze dat ook, schiet op de korf en … raak! Yes! 6 – 2! We blijven ons best doen. Het lijkt wel – als we op de klok zien dat we nog maar 5 minuten te spelen hebben – we nog veel fanatieker worden en we er nog “even snel” vier in willen gooien. Maar dat lukt niet. Helaas wel bij Blauw Wit. Als de scheidsrechter af fluit, staat het 7 – 2. We feliciteren Blauw Wit, bedanken de scheidsrechter en voegen ons bij onze trouwe supporters. Weer verloren … Da’s balen. Truckjes en tactiekjes … misschien moeten we toch maar “gewoon” het molentje laten draaien … “een straftraining” wordt geopperd …. of misschien net als de selectie van Top (A), niet trainen maar bowlen … Ik ga er over nadenken en kom er snel op terug. Aanstaande zaterdag spelen we weer thuis. Komen jullie ons aanmoedigen?