De eerste wedstrijd van het jaar. Thuis in de Sprong tegen Seolto begint om tien over drie. Een late tijd voor een D-ploeg maar aangezien het kerstvakantie is, wel lekker dat we even uit kunnen slapen en de dooi in kan zetten zodat we geen last van de gladheid hebben. Maar dat zijn dan ook de enige voordelen.
We zijn allemaal aanwezig met schoenen en goede zin. We rennen en spelen samen wat rond in de zaal totdat de wedstrijd begint. Anne-Sophie is er niet en Isabella is nog herstellende van haar gebroken pols. We zijn dus blij dat Timo kan invallen. Hij heeft net een wedstrijd gespeeld met zijn eigen ploeg D3. Christophe heeft ook al een wedstrijd gespeeld met D1 en daar ook nog gescoord! Super.
Het is een rommelig spel, de eerste helft. Waar wij “domme pech” hebben, ziet Seolto vaak mogelijkheden en heeft geluk dat hun acties beloond worden met een raak schot. Ze hebben het “er tussen springen” goed in de vingers en krijgen zo vaker de bal. Maar wij hebben Tijn, die ook overal tussen springt! Christophe heeft een paar mooie acties maar maakt ze helaas niet af. Enkelen van ons dromen gedurende de wedstrijd weg en vergeten het spel waar ze mee bezig zijn. Het gooien en vangen gaat door het tussenspringen van de tegenstander niet zoals het hoort. Daardoor verliezen we vaak de bal. Een tandje harder lopen en fanatieker op de bal is een oplossing maar ik vermoed dat de oliebollen nog wat in de weg zitten.
In de rust weet iedereen wel waar het probleem ligt. “Gewoon” rond draaien is één van de oplossingen. Maar doordat we niet snel genoeg lopen, springt de tegenstander er tussen en wordt het “gewoon” ronddraaien een stilstaande molen. Waarbij de slappe ballen recht in de handen van de tegenstander belanden. Die daar weer gretig gebruik van maken. Toch laat Swift D2 het er niet bij zitten. Ze vechten voor wat ze waard zijn. Mylène is zo fanatiek dat ze “gewoon” in het andere vak verder speelt. In de laatste minuten van de laatste aanval gaan Nina en Mylène er helemaal voor waardoor Nina mooie kansen krijgt waarvan ze er twee scoort. Super!!! De nul is van het scorebord. Als de scheidsrechter af fluit staat het 2 – 10. We bedanken de scheids voor het goede fluiten, feliciteren Seolto, evalueren de wedstrijd, bedanken ook onze trouwe supporters die ons iedere keer weer positieve energie geven en spoelen vervolgens het verlies van ons af onder de douche terwijl we de “macerana” dansen.