Na weer een super goede en lekkere training van Rob waarbij “de lokroep” niet door iedereen werd gewaardeerd kwam een stralend en warm hemelvaartstoernooi. We deden ons best maar konden niet op tegen onze tegenstanders. Gelukkig hielden we genoeg energie over om flesjes te verzamelen…
Het zijn warme dagen rond de hemelvaart. Het slapen met open ramen blijkt niet zonder gevaar. Anne-Sophie stoot haar hoofd tegen het raam met een gat en veel bloed tot gevolg. Ze weet nog niet of ze de laatste wedstrijd mee kan spelen. Ze is er wel bij want zaterdag is “de dag”. Tijn heeft de oranje auto van zijn moeder versierd met de tekst “kampioenen”. Want, als we vandaag winnen of gelijk spelen, kunnen we kampioen worden. Als we verliezen, gedeeld kampioen….
Het is al behoorlijk warm als we op het zanderige kunstgrasveld van KvK in Kapelle aankomen. Kapelle, dat bij winst gedeeld kampioen kan worden, is al aan het “warm” lopen. Rob heeft ze geobserveerd en geeft naar aanleiding van wat hij heeft gezien, de ploeg zeer nuttige informatie.
We beginnen met Isabella, Nina, Christophe en Aram in de aanval. Ze worden aangemoedigd door onze trouwe supporters die ons het hele jaar hebben gesteund en ook vandaag weer in grote getale aanwezig is. Esmee, Mylène, Loïs en Tijn staan in de verdediging. KvK doet er alles aan om te winnen. Maar wij ook! We maken mooie doorloopballen en zetten goede aanvallen op. Maar de ballen willen er niet in en bij KvK wel. Als we wisselen van vak staat het 2 – 0.
Dan komt er een schitterende actie van Esmee! Wouw super!! We gaan de rust in met 2 – 1. In de schaduw van het clubhuis bespreken we de eerste helft. Alles is nog mogelijk.
Anne-Sophie komt er in voor Tijn. De aanval draait mooi. Aram schiet van ver maar de bal wil er niet in. Wel bij KvK en we komen met 3 – 1 achter.
Tijn komt er in voor Mylène. Het is spannend. Rob coacht de inmiddels rood aangelopen aanval. Tijn wordt aangespeeld en bam, schiet raak! Fantastisch! Het is hard werken. Esmee wordt aangespeeld, neemt een doorloopbal en yessssss ze scooooooooort! 3 – 3. Als de scheidsrechter aangeeft dat het nog een minuut is, doen we rustig aan. Dit gelijkspel geven we niet meer uit handen…
Na het laatste fluitsignaal barst een luid gejuich los. We bedanken de tegenstander voor de wedstrijd, de scheidsrechter voor het fluiten, Rob voor het extra coachen en doen dan onze yell.
De chocolade medailles smelten op onze verhitte lichamen. We drukken natte sponzen uit over onze hoofden en vertrekken dan snel naar Middelburg waar in het clubhuis E2 op ons wacht. Zij zijn vandaag ook kampioen geworden. Richard huldigt de spelers van E2 en D2 en deelt medailles uit. Dan kan de taart in stukken worden gesneden en mag iedereen het stuk met zijn handen verslinden. Terwijl buiten op het veld Swift B2 vecht om het kampioenschap, barst na de “officiële fotosessie” een watergevecht los rond het clubhuis. Dat is niet alleen super leuk maar ook zeer aangenaam bij deze tropische temperaturen.
Anne-Sophie, Aram, Christophe, Esmee, Isabella, Loïs, Mylène, Nina en Tijn bedankt voor het hele leuke, gezellige en bovenal sportieve jaar. Want hoewel we in de zaal als laatste zijn geëindigd, hebben we wel hele goede wedstrijden gespeeld en dat is nu, op het veld, bekroond met een kampioenschap! Superrrrr! Jullie hebben het samen gedaan!
Bedankt ook ouders voor jullie steun en aanwezigheid en natuurlijk in het bijzonder: teamouder Karina en Pauline, Geesje en Rob voor het helpen met coachen en trainen geven!!!
En Swift Magazine … wij laten ons graag uitdagen!!!
