Om vijf over acht verzamelen we bij het Jaagpad. Het ziet er grauw en dreigend uit. Maar we houden het droog, op Esmee en haar moeder na, die beweren dat een plaatselijke regenbui hen te pakken had …
Enkele ouders denken dat hun kinderen dat “hele stuk” naar Vlissingen niet kunnen fietsen. Maar iedereen fietst in rap tempo langs het kanaal. Alleen als Tijn’s ketting van zijn fiets loopt, hebben we een korte stop. Ruim op tijd zijn we bij de boot. De kaartjes meneer is zelfs nog niet aanwezig.
De tocht met de boot is super en veel te kort. In Breskens miezert het maar dat mag eigenlijk geen naam hebben. Vlot rijden we naar het veld. Gelijk een goede warming up. Nog steeds geen vermoeidheid te bekennen.
Onze supporters – die vol enthousiasme in grote getale meegekomen zijn – zetten stoelen aan de kant van het veld. De wedstrijd kan beginnen.
Esmee, Nina, Christophe en Aram beginnen in de aanval. De bal is glad geworden door het natte gras. En daardoor glipt de bal wel eens door onze handen. We hebben veel kansen. Nina onderschept fanatiek zodat de bal niet naar ons verdedigingsvak gaat. We draaien goed rond en staan voor steun onder de paal. Zo kan Christophe een prachtige doorloopbal nemen. Het staat 0 – 1. We hebben meerdere kansen maar die worden niet benut.
Tijn is er in gekomen voor Christoph. Hij onderschept de bal geregeld en zo kan onze aanval – die nu bestaat uit Isabella, Mylène, Loïs en Anne-Sophie – lekker rond spelen. En ook hier komt regelmatig iemand voor steun onder de paal en worden er doorloopballen genomen. Super.
De verdediging veroorzaakt een strafworp die BKC benut. Het staat 1 – 1. Wij krijgen een strafworp mee maar die wordt niet benut. Ons spel gaat op een rugbywedstrijd lijken. We rollen over het vochtige grasveld en vechten om de bal. Als we de bal hebben, spelen we flitsend rond. Het zonnetje is inmiddels gaan schijnen.
In de rust krijgen we heerlijk drinken. We kletsen bij met Swift E3, dat op het veld naast ons speelt, spelen tafelvoetbal in de kantine en krijgen “schietles” van Pauline en Karina.
BKC is druk aan het puzzelen: met 13 spelers in 1 team moet iedereen aan de beurt komen. We krijgen weer een strafworp mee en missen helaas ook deze keer. Dan gaat Tijn er voor hij blijft aanvallen en maakt uiteindelijk een schitterende doorloopbal als Nina voor steun staat. Het staat 2 – 1. Maar aan de andere kant wordt ook gescoord. Het staat 2 – 2. De aanval loopt goed en ook Esmee maakt een schitterende doorloopbal. 3 – 2!
Het laatste kwart van de wedstrijd is spannend. We staan veel vrij en er wordt heel veel op de korf geschoten maar geen enkel schot is raak … Omdat de wedstrijd gelijk op gaat is het weer een erg leuke wedstrijd om naar te kijken. Het publiek klapt als de scheidsrechter af fluit. Weer gewonnen! Super gedaan D2!
We bedanken BKC voor de wedstrijd, de scheidsrechter voor het goede fluiten en pakken snel onze spullen om te vertrekken naar de boot. Op de boot eten we onze boterhammen op. Via de groeps app houden we het thuisfront op de hoogte. Daar wordt een goede suggestie gedaan – die dankbaar opgevolgd wordt: we eten met z’n alleen een frietje voordat we richting Middelburg fietsen.
Volgende week moeten we weer tegen BKC. Ik ben er niet bij maar heb er alle vertrouwen in dat het weer een leuke wedstrijd wordt – en misschien wel een verslagje van een van de ouders!?
Nicolette “Kluivert”
