Na een week, waarin niet getraind werd maar wel gebowld met ruim 40 jeugd-Swiftianen in “De Kruitmolen”, breekt de laatste wedstrijd van de veldcompetitie voor D1 aan…. En wat voor een wedstrijd …. Een mogelijk kampioenschap legt een onnodige druk op de spelers…. want ze kunnen het, dat hebben ze de laatste wedstrijden laten zien …. Maar toch… Het inschieten gaat moeizaam en dan, ineens, klapt Esmee door haar enkel…. Julia en Merel van de D2 stellen zich gelijk beschikbaar als wissel. Fijn! Als Esmee van de schrik bekomen is, wil ze het toch proberen….
Scheidsrechter Derek begint de wedstrijd. Het publiek zit langs de lijn, grijze wolken boven het veld en zenuwen in de kinderlijven. Er wordt slordig gegooid en er komt niet echt een lekker lopend samenspel tot stand. Seolto zal zich ook niet zomaar gewonnen geven. Bij winst van hun kant zijn we gedeeld kampioen….
We wisselen van vak als het 2 – 0 staat. In de aanval van Seolto zit een hele snelle heer maar Swift zit er samen boven op en hij krijgt geen kans om te schieten.
In de rust is het nog steeds 2 – 0. In het clubhuis drinken we siroop en bespreken de wedstrijd. Esmee sukkelt met haar enkel maar van ophouden is, wat haar betreft, geen sprake. Laten we maar weer snel beginnen aan de tweede helft. Ik ben benieuwd naar de uitslag…..
De aanval scoort 2 doelpunten en we wisselen van kant. Dan begint Seolto te scoren en staat het al snel 5 – 3. Spannend! 6 – 3. Ik heb weer wat ruimte om te ademen. Want aan de zijlijn houd ik zo nu en dan mijn adem in als er ballen recht in de handen van de tegenpartij worden gegooid of als de tegenpartij helemaal vrij staat …. 6 – 4. Maar tegelijk ook de laatste minuut van de wedstrijd … Het eindsignaal! YES!!! Kampioenen!!
We bedanken de scheidsrechter, de tegenpartij en doen onze yell: “Goud, zilver, brons, alles is – inderdaad – voor ons!”
De supporters maken een ere haag waar de ploeg met Rob, Paulien en ondergetekende door heen rennen en dan is het wachten op Pieter van de TC. Die komt met een heerlijke slagroomtaart maar zonder medailles, die moeten namelijk nog arriveren. Toch kan het onze pret niet drukken!
Aram, Anne-Sophie, Christophe, Esmee, Harm, Isabella, Mylène, Nina en Tijn jullie hebben dit mooie resultaat samen als team behaald!! Super gedaan! Samen eten we de taart op in het clubhuis terwijl ouders alles vast leggen voor het nageslacht of social media?