Wat een week, wat een korfbal-week.
Dinsdagavond wordt de trainingstijd aangepast om op tijd aan te schuiven bij de wedstrijd van het Zeeuwse team tegen het Nederlandse team. Wat een spektakel was dat! En na afloop ook nog eens – met succes – handtekeningen “jagen”.
Woensdag volgt zo’n beetje de hele ploeg een clinic van het Nederlandse team, samen met heel veel andere Zeeuwse jeugdteams. Er stonden wel 100 korven op het veld bij Ondo! Echt een hele belevenis.
Zaterdag, om 10 uur is de ploeg weer compleet op het veld bij “De Sprong” om een wedstrijd tegen Togo D3 te spelen. Ouders van D2 zijn al een uur eerder aanwezig om de bar in het clubhuis te laten draaien. Heel fijn dat jullie er zijn!
De ploeg helpt met het uitleggen van het veld. De banken aan de zijlijn, zodat ons publiek kan zitten en de korven op de juiste plek. De wedstrijd kan beginnen. We gaan flitsend van start. Tijn neemt een doorloopbal en bam! Raak! Super! Daarna Isabella en even later Anne-Sophie. Fantastisch meiden! De aanval loopt lekker. Dan wisselen we van vak. De doelpunten die de aanval zo mooi maakte, worden nu door de aanval van Togo gemaakt. Onze aanval wil niet echt lekker draaien en zo komt het dat we de rust in gaan met 3-3.
D2 maakt het spannend. We werken hard, maar ook Togo. Pauline coacht de aanval met Loïs, Tijn, Anne-Sophie en Isabella. Het draait weer goed en er worden 2 punten gemaakt (het was zo spannend dat ik vergeten ben de namen te noteren, slecht excuus, ik weet het). De verdediging met Mylène, Esmee, Aram en Nina blijft scherp. Er vallen geen tegendoelpunten. We wisselen voor de laatste keer van vak. Nina vecht voor de bal. Christophe is sneller dan zijn tegenstander. Maar toch komen er geen doelpunten uit de aanval. Wel “bijna doelpunten”, maar ja, die tellen niet. Togo krijgt een strafworp mee. Ze missen. Maar scoren nog wel een keer. We werken met z’n allen hard en laten “de molen” snel draaien, spelen goed samen en onderscheppen tot de laatste minuut. Aan de kant is de spanning te zien. Niemand zit meer op de bank maar iedereen staat. Met dicht geknepen billen… Het kan immers zo veranderen …. maar nee. De scheidsrechter fluit af. Superrrrrrrrr gedaan D2!! Volgende week, bij winst en gelijkspel kunnen we kampioen worden. Bij verlies, gedeeld kampioen….
We bedanken de scheidsrechter voor het goede fluiten, de tegenstander voor de spannende wedstrijd en het publiek voor het vertrouwen. Dan nog één keer onze yell “ Goud, zilver, brons, alles is voor ons!”
We ruimen het veld af en in de prachtig -wit – geschilderde kantine evalueren we de wedstrijd nog een keer en kijken vooruit naar volgende week zaterdag. Maar eerst moet er nog getraind worden en gespeeld op het hemelvaartstoernooi. Het zijn me een korfbalweekjes wel.
