Na een “kerststop” van 2 weken, verzamelen we, op het schappelijke tijdstip van kwart over negen, bij “De Sprong”.
We moeten uit tegen Seolto in Vlissingen. Voor velen van ons is het de eerste keer dat we in de prachtige sporthal uit 1967 “De Baskensburg” met houten vloer spelen.
We schieten in en vergapen ons aan de klapstoeltjes op de tribune. “Wie mag er het eerst uit? En mogen we dan op de stoeltjes op de tribune zitten?” werd er onmiddellijk gevraagd. Omdat Julius zich echt niet fit voelde, mocht hij er als eerste uit. Samen met Loïs. Eenmaal op de tribune met klapstoeltjes was er van zijn verminderde fitheid weinig meer over.
De eerste tien minuten van de wedstrijd kwam voor zowel Seolto als Swift moeizaam op gang. De bal bleef een beetje in “het middenvak”. Geen echte aanvallen gezien. De tweede tien minuten van de eerste helft was de samenstelling van beide teams anders. Wennen maar ook gelijk actie bij Seolto. De scheidsrechter floot goed en vertelde ook waarom hij floot. We gingen de rust in met 1 – 0. Alles was nog mogelijk.
Maar de kerstvakantie had ons schijnbaar uitgeput en we sleepten ons voort achter de tegenstander of stonden stil na een genomen actie. De tegenstander kwam ook niet echt in vorm, wat ons geluk was. Seolto was wel goed in het nemen van doorloopballen. Waardoor wij met onze armen zwaaiend achter de tegenstander stonden en zo op hun armen sloegen. Wat ons diverse strafworpen tegen opleverden. Maar, gelukkig voor ons, niet allen raak. We hadden sowieso geluk want Seolto scoorde diverse keren wèl raak maar die doelpunten werden om diverse redenen afgekeurd. Helaas wilde de bal deze keer niet aan onze kant in de korf rollen. Er waren wel prachtige kansen. Tussen het stilstaan en uitpuffen, hebben we allemaal goed samen gespeeld en hard gewerkt. Als de scheidsrechter affluit is het 2 – 0.
We nemen strafworpen, feliciteren Seolto, bedanken de scheidsrechter en zetten dan onze zinnen op “Bambini het speelcircus” aan de andere kant van het terrein. Maar daar zijn de aanwezige ouders niet zo van overtuigd en we vertrekken weer richting Middelburg waar we op het parkeerterrein het nog verder uit te werken nieuwe spel “Van wie is de sok” (in de shirtjestas) spelen.
Nicolette
