Een partijdige scheidsrechter, zes doelpunten van Ingmar, een elleboog, de winst en de McDonalds. En vrije ballen. Zo kun je ongeveer de zaterdag van Swift 4 omschrijven. Het team moest uit spelen tegen de koploper, DSO. En won. 16-17.
Zonder enige verwachting reisde de ploeg zonder coach Merijn af naar Klundert. Swift 4 zonder coach is net als een bus zonder chauffeur. Dat werkt niet. Met knikkende knieën trokken we in de kleedkamers dan ook onze t-shirts aan. Als we maar winnen! DSO was koploper dus heel makkelijk zou het ons niet gemaakt worden.
Met Nikki en Birrit in de basis, op de plek van Kathinka en Joyce blies de scheidsrechter, die ervoor ook al een wedstrijd had geleid, op z’n fluitje waarna de wedstrijd kon beginnen! De scores werden bijgehouden door onze wissel, Derek! Niet wetende dat hij in de tweede helft nog in zou vallen met alle gevolgen van dien, kon hij toch heel wat scores noteren.
De eerste was er een voor DSO. Uit een vrije bal schoten ze de eerste bal binnen. Maar zoals een captain zijn matrozen toespreekt, zo hielp Steven Swift aan de 1-1. Helaas voor hem was de vreugde van korte duur, want hij zelf was het die de 2-1 om zijn oren kreeg. Na de 2-2 van Erik, liep DSO uit naar 5-2. De topschutters van vandaag, Ben en Ingmar brachten de stand weer terug naar 5-4.
Nadat DSO nog een keer scoorde en er 6-4 van maakte, was het tijd voor de Swift-show. Vijf doelpunten op rij zorgden voor een ruime voorsprong van 6-9. Wie had dat verwacht? Merijn? DSO herpakte zich wel weer enigszins waarna we met een 9-9 ruststand de kleedkamers op zochten.
Was er een wonder nodig? Konden we winnen van de koploper? Steven haalde een oude herinnering naar boven om ons moed in te praten. Keep Fit uit, vorig jaar. Wie had verwacht dat we daar konden stunten? Niemand! Maar toch wonnen we met 17-19. Dat moet nu weer kunnen.
De tweede helft van deze wedstrijd is er een waarover nog wel eens lang nagepraat kan worden. Waar DSO en Swift in de eerste helft een goeie show weggaven, was het nu tijd voor de scheidsrechter! Strafworpen, vrije ballen, vrijwel alles kreeg Swift tegen. Maar wij hielden vol en bleven scoren. Halverwege de tweede helft kwam onze gouden wissel in het veld, voor Erik die met een verrekte rug de bank op moest zoeken. Derek beleefde mooie eerste minuten tot dat ene moment…
Hij duelleert onder de korf met zijn tegenstander, totdat hij opeens een elleboog krijgt. Vol in z’n gezicht. Vrije bal voor de tegenstander. Huh?! Hoe kan dat nou scheids? De wedstrijd wordt stilgelegd, Derek wordt opgelapt, maar kan eigenlijk niet meer meedoen. Gevraagd wordt aan de tegenstander of we nog terug konden wisselen. De veroorzaker van de elleboog vond dat geen probleem, maar de aanvoerder, een vrouw van rond de 38 gok ik, peinsde er niet over. Evenals de coach die heel simpeltjes zegt: ‘dan spelen jullie toch met zeven’? Uiteindelijk kan Derek toch weer meedoen, maar krijgt Swift nog wel even die vrije bal tegen. De aanvoerder van DSO neemt die, maar mist! Gerechtigheid!
De laatste minuten van de wedstrijd werden vervolgens nog even spannend maar Swift speelde het degelijk en professioneel uit. Eindstand: 16-17. DSO verliest, Swift neemt de punten mee naar huis!
McDonalds
De overwinning moest natuurlijk even gevierd worden. Bij de McDonalds! En wie komen we daar tegen? DSO 2 (of 1). We doen net of onze neus bloedt en vragen: weten jullie wat DSO 3 gedaan heeft? Ja. Verloren…… Reageren wij: Ja, van ons!
Groetjes,
Swift 4
Volg ons op: https://swifthelden.wordpress.com
