Dit weekend trokken 29 Swiftianen en begeleiders naar Frankrijk voor een jeugdkamp. Tijdens het kamp speelden zij ook een internationaal toernooi. Hoe dat allemaal ging vertelt begeleider en moeder Paulien.
Het was weer een waar avontuur dit kamp. We vertrokken met vijf auto’s en een busje vrijdagmiddag naar Saint Omer en Chaussee in Frankrijk. Bij mij in de auto zaten: Esmee, Sep en Valentijn. Ons avontuur begon op de A1, ringweg Lille. De versnellingsbak had kuren en schakelen was onmogelijk geworden. Esmee, Sep en Valentijn duwden de auto naar het vluchtstrookje.
Ja, je leest het goed. Het was geen vluchtstrook maar een vluchtstrookje. Vervolgens zijn we met hesjes aan in de berm gaan wachten op hulp die zou komen. De hulp kwam niet vanuit de ANWB want hier was een storing en gegevens klopten niet en daarnaast was de plek ook te gevaarlijk om te komen helpen.
Dus we belden de politie. Helaas kregen we iemand aan de lijn die geen andere taal sprak dan de Franse taal (et mon français est vraiment mauvais) daardoor duurde het even voordat er hulp kwam.
Nadat een monteur de auto had nagekeken en alle euvel was verholpen konden wij met 2,5 uur vertraging weer onze weg vervolgen. Wij waren overigens niet de enige met pech. Zo moest Amber nog voor vertrek naar de garage vanwege een schroef in een van de banden.
De Verraders
Dit kamp speelden we ook weer het spel De Verraders. In dit spel proberen de verraders, er waren er 3, de andere aanwezigen te ‘vermoorden’ zonder gesnapt te worden. De anderen proberen te achterhalen wie deze verraders zijn en mogen geregeld iemand wegstemmen. De verraders sluiten op hun beurt weer bondjes en proberen dmv deze bondjes de verdenking op anderen te richten. Op de heenweg kreeg Remi al te horen dat hij was vermoord, als eerste.
Op de kampeerplaats was inmiddels alles al ingericht. Wij werden verwelkomd als laatste auto door alle spelers en de begeleiding die een erehaag hadden gevormd. We dronken nog even wat om vervolgens in ons tentje te kruipen. De eerste nacht regende het. Hier en daar was er lekkage. Martien (vader van Samuel) sliep in de boedelbak, de andere begeleiders sliepen in tentjes en de AB spelers sliepen in een meiden- en jongens tent.
Davin (die jammer genoeg niet meekon) had via zijn tante, die in Frankrijk woont, voor elke dag brood geregeld, waarvoor dank! Na een gezamenlijk ontbijt werd er een spel gespeeld waarbij je een extra stem kon winnen of bescherming kon verkrijgen zodat je niet weggestemd kon worden. Vera werd als 2e vermoord, de spelers stemden een onschuldige weg. Chaos alom.
Lees verder na de foto >
Het toernooi
Begin de middag begon de openings ceremonie en zouden de eerste wedstrijden gespeeld gaan worden.
Martien mocht bij de openingsceremonie onze club vertegenwoordigen. Swift deed met drie teams mee. De A en B teams werden gemengd en Rona, Remi, Lisa en Amber werden hieraan toegevoegd.
Nu weet ik niet meer de volgorde van de wedstrijden/ tegenstanders, maar we speelden tegen Belgie, Frankrijk, Schotland en Engeland. Er zat regelmatig een groot leeftijdsverschil tussen onze teams en die van de tegenstanders, maar dat kon de pret niet drukken. We wonnen een aantal wedstrijden en we verloren er ook een aantal.
Qua aanmoediging en sfeer staken wij met kop en schouders boven alle teams uit. Wat heb ik genoten van alle liedjes, spreekkoren en jells. Het leek wel of heel de supporters tribune van de Eagles was meegereisd. Halverwege de middag togen Martien, Arno en ikzelf naar de camping om de bbq voor te breiden en (ivm kans op onweer en noodweer) de tenten met spanbanden en stormharingen extra te verzekeren.
Lees verder na de foto’s >
Quiz en feest
Na een geslaagde bbq was het tijd voor een nieuw spel. Inmiddels waren er opnieuw een aantal onschuldigen vermoord. Dit keer hadden de leden van de selectie via spraakberichten een verhaaltje met een (niet) bijbehorende vraag voor ons ingesproken. Aan ons de taak om de stem te herkennen en het goede antwoord te geven. Wie de meeste antwoorden goed had, maakte immers kans op een bezoek aan de wapenkamer om zo een extra stem o.i.d te bemachtigen. Een hilarisch spel onder begeleiding van Lisa en Amber.
Na het spel mochten de spelers proberen om de verrader te ontmaskeren…. Helaas mislukte dit finaal en werd er weer een onschuldige weggestemd. Goed werk dus van de verraders die de verdenking steeds op onschuldigen wisten te richten. Vervolgens werd er nog wat gedronken. Inmiddels hadden we buren gekregen op de ‘kampeerplaats’. De ploeg uit België had ook tenten meegebracht en opgezet en kwam gezellig bij ons in de tent wat drinken en zingen. Rond een uur of één lag iedereen in zijn bedje om heerlijk te gaan slapen.
Lees verder na de foto >
Franse storm
Dit was voor velen echter van korte duur. Rond een uur of 2 werden Rona en ik wakker van noodweer. Onze tent ging heen en weer (nu zaten de haringen ook niet mega diep in de grond) en het water stroomde…..ja, je leest dit goed…stroomde naar binnen. Amber die niks doorhad omdat ze lag te slapen werd ruw uit haar slaap gehaald met de opdracht: ‘Tent vasthouden en dweilen!’
Esmee die het ook best spannend vond moest zich vermannen en ging samen met Amber het gevecht aan tegen de wind en het water dat de tent binnen stroomde. Rona en ik renden naar de tent van de kinderen. Die stond er waarachtig nog prima bij. Wel hier en daar lekkage. De meiden zaten allemaal rechtop (behalve Jaylinn die sliep OVERAL doorheen).
Evacuatieplan
De tent klapperde zo hard en de regen kletterde tegen de tent aan dat het nogal een lawaai was. Martien kwam uit de boedelbak een kijkje nemen. Checkte de spanbanden en bevestigde dat alles veilig was. Een hele geruststelling voor velen. Voor de zekerheid hadden we een evacuatieplan. Deze was gelukkig niet nodig.
Bij de jongens was een aantal slaapplekken nat geworden. Daardoor namen we het besluit dat een aantal jongens de nacht in de bus konden doorbrengen. Zo plotseling dat het noodweer begon, zo plotseling was het ook weer over. Toen de rust was weergekeerd keerden we terug naar onze eigen tent waar Amber en Esmee verwapperd op ons stonden te wachten.
Gelukkig ook bij onze tent weinig waterschade doordat Esmee en Amber non-stop aan het dweilen waren geweest. Rondom de tent van Lisa stond een plasje water. Echter Lisa had daar blijkbaar geen last van want die sliep nog steeds en had dus niks meegekregen van alle consternatie.
Bij het nabespreken van dit avontuur hebben we nog lang gelachen om alle bizarre momenten van de nacht. Zo liepen er op een gegeven moment een aantal jongens in de stromende regen naar de kleedkamers. Ze dachten dat ze moesten evacueren, wat niet het geval was. Die hadden een gratis douche genoten.
Lees verder na de foto >
Laatste toernooidag
De volgende ochtend was niet iedereen fris en fruitig maar moesten we toch bijtijds aan de bak want de tenten moesten worden afgebroken, spullen moesten worden ingepakt en de eerste wedstrijd begon om 10 uur. Tussendoor werd het verradersspel gespeeld.
Toen iedereen richting de sporthal sjokte, dacht ik dat er geen winst meer in zat ivm laat naar bed en slecht slapen. Echter was ik mis! De mooiste potjes, duels, tactische balletjes werden die zondag gespeeld. Niet alles werd gewonnen. Dit kwam niet door inzet, maar de tegenstander was soms echt 5 jaar ouder.
Het gehele Swiftteam moedigde elkaar aan. We versloegen het Franse nationale team en zongen: ‘Ga staan voor Swift uit Middelburg!’ Verder floten Valentijn en Remi samen de finalewedstrijd tussen Frankrijk en België. Waarvoor ze van de Swiftianen een groot applaus kregen. De bekers die we hebben gewonnen. staan in het clubhuis en kunnen bewonderd worden. We behaalden de 3e, 4e en 6e plaats. Ook kregen we een compliment over het feit dat we de teams gemengd hadden. We zijn, aldus een aantal tegenstanders, een voorbeeld in hoe je samen als team, met allerlei niveaus en leeftijden, kunt optrekken. Dat maakt ons super trots!
Lees verder na de foto >
Navigatieproblemen
Vervolgens gingen we alles inpakken en was er nog een stemronde waarbij weer een onschuldige werd weggestemd. Zouden de verraders dan echt niet ontmaskerd worden? Op de terugreis spraken we af om gezamenlijk te eten bij de McDonald’s in de buurt van Amiens. Echter het adres dat we hadden ingevoerd in de navigatie klopte niet helemaal.
De meesten hadden dit op tijd door en konden tijdig de snelweg af om te eten. Amber, Lisa, Deidre en Reza hadden minder geluk. Zij waren de afgesproken plek al voorbij en reden naar een andere plek. Na 4x extra tol betalen kwamen ze gelukkig toch op de goede plek aan waar we samen nog even konden kletsen.
Verrader ontmaskerd
Er mocht nog gestemd worden en ja hoor! We ontmaskerden één verrader. Arno, de vader van Shana en Liam, bleek een verrader. De andere twee mochten zichzelf kenbaar maken. Cato en Jente waren de andere verraders. Zij hadden met allerlei spelers bondjes gemaakt en daarmee velen op het verkeerde pad gezet. Knap gespeeld!
Om 23:45 uur waren we weer thuis waar we opgewacht werden door de ouders. Een aantal van hen hielp met opruimen van de spullen waarvoor dank! We kijken terug op een geslaagd kamp waar we mooi korfbal, teamspirit en samenwerking hebben kunnen laten zien en mogen ervaren.
Davin, Lisa, Amber, Rona, Martien, Remi, Arno hebben menig keer vergaderd om heel dit kamp te regelen. Dank jullie wel voor alle tijd en energie die jullie hebben gestoken in de organisatie.
Bedankt ook aan de ouders die boodschappen hebben gedaan, shirts hebben gewassen of andere praktische zaken hebben geregeld.
Paulien
Wist u dat?
Zoals je kunt lezen, is er dit weekend een hoop gebeurd in Frankrijk. Maar wist je ook dat?
Wist je dat:
- De reisstress bij Amber al voor vertrek begon vanwege een schroef in een van de banden?
- Martien in een boedelbak sliep
- Paulien, Sep, Esmee en Valentijn op de snelweg bij Lille autopech kregen?
- Dat de Anwb het een te gevaarlijke plek vond om te helpen en daarom het advies gaf om de politie te bellen?
- Dat zij uiteindelijk pas om 23.30 uur het kamp in Saint Omer en Chaussee bereikten?
- De meiden bij het verkennen van de wc van het kamp doodsangsten uitstonden door een gigaspin?
- Dat Martien een tent niet speciaal genoeg vond en daarom de boedelbak omtoverde tot slaappaleis?
- Dat dat slaappaleis toch iets minder comfortabel was dan hij dacht?
- Dat Remi het een goed idee vond om de eerste ochtend 7.5 kilometer te gaan hardlopen?
- Dat er op zijn route stiekem meer heuvels lagen dan hij had verwacht?
- Dat hij daarna als beloning meteen het Franse talententeam onder 21 mocht fluiten?
- Dat er een officiële openingsceremonie was?
- Dat Martien daarbij werd afgevaardigd als ‘trainer’?
- Dat hij daarbij een spierbundel uit Frankrijk een handje moest geven?
- Dat Jaylinn en Marit de Nederlandse vlag in de zaal mochten hijsen?
- Dat Amber het wereldrecord verkeerd navigeren heeft gevestigd door tijdens een enkele reis maar liefst negen keer verkeerd te rijden?
- Dat ze daardoor zes keer tol moesten betalen voor hetzelfde stuk?
- Dat we tegen Schotten, Engelsen, Fransen en Belgen speelden?
- Dat dat extra spannend werd omdat we met een schotklok moesten spelen?
- Dat dat ons stiekem best goed afging?
- Dat voor iedere wedstrijd het GO SWIFT! door de zaal galmde?
- Dat in Valentijn een verborgen scheidsrechterstalent schuilt?
- Dat dat ook een paar Franse meiden was opgevallen die maar al te graag complimentjes uitdeelden?
- Dat we iedere morgen wakker werden gemaakt door Nana Mouskouri?
- Dat Tom, Nana Mouskouri voorlopig even niet meer wil horen?
- Dat we op zaterdagavond bezoek kregen van het Belgische team en dat het nog tot laat gezellig bleef?
- Dat je Arno, Cato en Jente sinds dit weekend niet meer 100 procent kunt vertrouwen?
- Dat Remi in de groepswedstrijd tegen Schotland met maar enkele seconden op de klok de winnende goal maakte waarna de zaal ontplofte?
- Dat het net wat harder ging regenen dan de tenten aan konden waarna een evacuatieplan werd gemaakt?
- Dat Senno en Jaylinn daar amper wat van merkten en wakker gemaakt moesten worden?
- Dat Arno en Remi ‘s nachts de boedelbak met Martien erin naar de middenstip wilden rijden?
- Dat ze daarvoor speciaal om 04.00 uur ‘s nachts opstonden maar dat het jammerlijk mislukte?
- Dat de enige vegetarische opties bij de Franse Mcdonalds taaie friet en blaadjes sla waren?
- Dat twee van onze teams in de groepsfase de latere nummers 1 en 2 van het toernooi versloegen?
- Dat we in Frankrijk het nieuws hebben gehaald?
- Dat onze Franse contactpersoon Nicolas niet kan wachten tot we weer komen?
- Dat het bovenal vooral een heel gezellig en geslaagd kamp was?
0 reacties