Na het voorgerecht te hebben gehad, Swift 2 – Kinderdijk 2, volgde de wedstrijd van het eerste team tegen dezelfde vereniging uit Alblasserdam. Een volle Sprong was het decor voor dit prachtige affiche en de sfeer zat er dan ook goed in. De Eagles zorgden voor een goede sfeer op de tribune. Oud-trainer Arco bleef niet onopgemerkt door de supporters en werd nog even toegezongen. Het oplopen was dan ook een prachtig gezicht, want de gehele tribune was voorzien van oranje lichtjes.

De vakverdeling bij Swift was bij de start als volgt: In het aanvallende vak startten Dylan, Aïsja, Maks en Sanne. In het verdedigende vak speelden Menno, Simone, Joren en Amy.
De openingsfase verliep wat moeizaam voor de ploeg van trainer Philip. Na 1 minuut stond het al 1-1 en dat bleef ook even een tijdje zo. Amy zorgde na vijf minuten voor de eerste voorsprong in de wedstrijd, maar Philip oogde nog niet echt gelukkig over de gang van zaken. Aan passie ontbrak het niet bij de ploeg. Na iedere verdedigende ingreep zweepte Aïsja de boel op, door met een gebalde vuist te juichen. Dit was prachtig om te zien. Topscorer Menno kende helaas nog weinig geluk met zijn pogingen, die allemaal net op de rand vielen. Dit zal ook wel één van de belangrijkste redenen zijn geweest dat er weinig werd gescoord in de openingsfase. Na elf minuten leek Maks met zijn treffer de ploeg weer op voorsprong te zetten (3-2), maar deze werd volgend de scheidsrechters verdedigd. Dit zorgde voor de nodige verbazing. Direct na dit moment kreeg Kinderdijk aan de andere kant een stip, wat het nog zuurder maakte. Deze werd gemist en kwam Swift dus niet opnieuw op achterstand. In de laatste tien minuten voor rust begon het beter te lopen met de ploeg uit Middelburg en sloeg het een gat: 6-2. Kinderdijk deed voor rust nog wel wat terug en verkleinde de achterstand naar twee punten verschil.

Na rust was Kinderdijk direct trefzeker en maakte hiermee de aansluitingstreffer. Niet veel later zorgde Menno, met zijn eerste van de avond, voor de 7-5. Hierna volgde een cruciaal moment in de wedstrijd. Kinderdijk kreeg een stip, waarna de trainer van de uitploeg een time-out aanvroeg. De coach leek zichzelf hiermee in de voet te schieten, want hierna ging het voor zijn ploeg bergafwaarts. Swift creëerde makkelijker kansen en na een tactische onderbreking van Philip ging het hard. In vijf minuten ging de voorsprong van 8-7 naar 13-9. Met name Aïsja en Amy kregen het op de heupen en maakten uiteindelijk zes en vijf treffers deze wedstrijd. Ook Menno kwam wat meer los en de zogeheten ‘ketchupfles-theorie’ ging wel op voor hem. Bij de 13-9 van Sanne leek de wedstrijd wel beslist en was de ontlading op de bank groot, trainer Philip draaide hierbij een rondje van vreugde. Amy zorgde vanaf de stip voor de 14-9, nadat de trainer van Kinderdijk een time-out had aangevraagd. Mogelijk om Amy uit haar concentratie te halen, maar ze hield het hoofd koel en benutte de stip. De voorsprong liep op tot 18-9 en dat was het moment om een aantal wissels door te voeren. Luuk en Jasmijn kwamen het veld in voor Menno en Simone. Later kwam Gijs nog voor Maks en maakte Inger haar tweede invalbeurt van de dag. Zij kwam het veld in voor Amy. De wedstrijd eindigde uiteindelijk in 23-13 en zo bleven de twee punten in Middelburg.

Volgende week speelt de ploeg opnieuw thuis, ditmaal tegen Refleks 1. Zij zijn na twee wedstrijden nog puntloos en Swift kan dus wel bestempeld worden als de grote favoriet. Dat belooft weer een mooie pot te worden, dus wij zien u graag daar.

Tot dan!

Leon de Jonge

Categorieën: TC