Onze laatste veldwedstrijd van dit seizoen spelen we thuis tegen Tjoba E3. Het is herfstachtig fris als we rond half tien arriveren bij het clubhuis. Rob heeft de velden al uitgelegd en Martijn de korven neer gezet. Super bedankt, zo kunnen wij gelijk beginnen met inschieten. Tjoba is inmiddels ook gearriveerd met hun lange speelsters. Ik zie mogelijkheden om deze wedstrijd te winnen. Maar, volgens een “bekende onderwijzer”, kan ik beter inzetten op een gelijkspel.
Jessica fluit onze wedstrijd. We beginnen met Anne-Sophie en Harm aan de kant. Tjoba heeft de eerste tien minuten meer balbezit. Maar we geven ze geen kans. Staan goed tussen onze tegenstander en de paal. Met onze armen omhoog als Tjoba probeert te schieten. Esmee speelt als heer. Ze is zeer allert en neemt soms de heer van Julius over.
Als er tien minuten voorbij zijn, is het het nog 0 – 0. Alles is nog mogelijk. Er staan veel supporters aan de kant. Zowel aan de Swift- als aan de Tjoba zijde. Dat maakt het spelen extra leuk! We hebben een paar mooie kansen maar maken ze niet af met een doelpunt. Als zo’n beetje alle veters los zijn, wordt er een “veterstrikmoment” ingelast door de scheids.
Het is rust. We drinken siroop in het clubhuis. Terwijl Tjoba tactisch overleg in de kleedkamer heeft, zijn wij al weer op het veld om in te schieten. We hebben er zin in en goede moed op een goede afloop. Zeker als Anne-Sophie een paar prachtige kansen heeft. Het samenspelen gaat goed en er wordt ook regelmatig door Swift onderschept.
Dan gaan we de laatste tien minuten van de wedstrijd in. Omdat we nu geen superspeler in het veld hebben, moeten we vaker aan de kant staan. “Ieder voordeel heeft zo zijn nadeel”. De heren staan deze laatste tien minuten aan de kant en 2 dames spelen voor heer. Het onderscheppen gaat steeds beter. Mylène gebruikt haar lange armen. Loïs loopt goed vrij. Er zijn kansen…. Aan beide kanten. Het is spannend, want beide teams willen graag scoren. 10 seconden voor het einde van de wedstrijd is er een sprongbal. Die zelfs nog overgedaan moet worden. Maar daarna luidt al snel het eind signaal. Stand 0 – 0. Gelijkspel! Oké Jan-Peter, geen doelpunten gemaakt, maar wel een punt! YES!!!
Bij de strafworpen na de wedstrijd weet Loïs prachtig de korf te raken en ook hier is de eindstand gelijk! We bedanken de tegenstander voor de sportieve wedstrijd en ook de scheidsrechter voor het goede fluiten.
Super – samen – gespeeld Esmee, Anne-Sophie, Loïs, Mylène, Harm en Julius! Ik zie uit naar de zaalcompetitie! Hopelijk zijn we dan in een iets gelijkere poule ingedeeld. Jan-Peter heeft daar zijn twijfels over … laten we maar hopen dat hij het helemaal verkeerd heeft ….
Nicolette