Swift F2 thuis tegen Top F3
Rond half negen komen we allemaal gelijk aan bij Sporthal De Sprong. De meesten hebben de avond voor de wedstrijd, pakjesavond gevierd. En volgens mij is iedereen flink verwend door de Sint. Jaap heeft een prachtig „Swift trainingspak” met zijn naam op de achterkant gekregen en natuurlijk heeft hij het vandaag aan!
Zaalwacht Rob heeft de korven al neer gezet en de ballen gepakt. We kunnen gelijk beginnen met inschieten. En de ballen vliegen er soepeltjes in. Top F3 is inmiddels ook gearriveerd. We zien dat het overwegend kleine spelers zijn en overmoedig denkt F2 dat de wedstrijd „ een makkie” gaat worden.
Maar dat „makkie” valt tegen. Zo soepel als we voor de wedstrijd schoten, zo moeilijk gaan de ballen er nu in. De Top spelers lopen goed vrij en stappen uit om de bal langs onze lange lichamen te gooien.
Als wij in de aanval zijn, denken we niet meer aan „het molentje” zoals we hebben geoefend tijdens de training. Maar lijkt het meer op een kermisattractie „prijsschieten direct onder de korf òf juist véél te ver van de korf”. En als er geschoten is, staan we met z’n allen stil om te kijken wat de bal gaat doen. Doordat de spelregels zijn veranderd mogen we verdedigd schieten en denken we dat rondspelen niet meer nodig is. Maar rondspelen en bewegen blijft gewoon heel belangrijk bij korfbal!
We zijn blij dat Mylène eindelijk de korf weet te raken en het 1 – 0 wordt. Maar Top laat het er niet bij zitten en scoort ook. We gaan de rust in met een gelijke stand van 1 – 1.
In de rust bespreek ik „het molentje” nog een keer. Iedereen knikt en als ik vraag: „dus wat gaan we straks doen”. Zegt Jaap: „schieten”.
En Jaap houdt zijn woord. Hij maakt twee prachtige doelpunten achter elkaar. Het staat 3 – 1. En Isabella scoort 4 – 1. Iedereen wil raak schieten en vergeet daardoor samen te spelen en te kijken naar vrijstaande medespelers.
Als aan het einde van de wedstrijd, Mylène’s tegenstandster tegen haar handen schiet, krijgt Swift een strafworp tegen die door Top wordt benut. We blijven actief tot aan het einde van de wedstrijd en als de scheidsrechter af fluit is de stand 4 – 2. We hebben heel veel kansen gehad en gelukkig ook twee punten gepakt!
Deze keer ging het ook erg goed met het nemen van de strafworpen. De spelers die in de wedstrijd niet gescoord hebben, hebben hier laten zien dat ook zij in de korf kunnen schieten!
Goed gedaan Mylène, Loïs, Jaap, Isabella, Christophe en Aram! Volgende week spelen we niet maar de 20ste december spelen we weer thuis om 9:00 uur tegen TOGO!
Nicolette